Szop pracz (Procyon lotor)
Szopy pracze są średniej wielkości drapieżnymi ssakami, pochodzącymi z Ameryki Północnej.
Ich nie do końca radosna przygoda ze współczesną cywilizacją rozpoczęła się zaraz po odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba w roku 1492. Ciekawskie szopy szybko wzbudziły zainteresowanie ludzi i jak to ludzie mają w zwyczaju – rozpoczęło się ich wykorzystywanie. Szopy stanowiły łatwy posiłek dla marynarzy, stały się też „idealnymi” maskotkami dla żołnierzy, czy źródłem pięknego i ciepłego futra dla przemysłu odzieżowego.
Zwierzęta te charakteryzuje bardzo duża łatwość do przystosowywania się. Są całkowicie wszystkożerne (porównuje się je pod tym względem do ludzi), synantropijne (świetnie czują się w pobliżu siedzib ludzkich), i radzą sobie praktycznie w każdym klimacie. Potrafią pływać, biegać, wspinać się. Są „łatwe” do utrzymania w niewoli. Mogą być w szerokim zakresie wykorzystywane przez ludzi. Te wszystkie cechy przyczyniły się do intensywnej ekspansji tego gatunku na świecie. Przez jednych kojarzone jako słodkie przytulanki, dla innych są sprytnymi złodziejaszkami, a jeszcze inni traktują je jako pasożyty i źródło wszelakich chorób.
